patxi usobiaga egurra ematen

azken egun hauetan, Puurs-eko eskalada proba suertatu da. Adam Ondra Txekair gazteak garaipena lortu egin du munduko kopako sailakpen generalean lehen postua eskuratuz. bestalde, Patxi Usobiaga Eibartarrak bigarren postua lortu zuen eta sailkapen nagusiak Txekiar gaztearen atzetik bigarren postuan dago.

bi proba besterik falta ez direnean Munduko Eskalada Deportiboko txapelketa amaitzeko, garaipena Txekiarra eta Euskaldunaren arteko borroka estuan egongo dela iragarri daiteke. hona emen Usobiaga hortzak estuturik Puurs-eko proban:

euskaldunak ozta ozta salbu Everesten

iragan ostiralean blogean idatzi nuen legez, Zabaltza, Iñurrategi eta Vallejo Everesten maldetatik gora egin zuten Horbeirn korridore malkartsua erabiliz gailurra zapaldu nahiean.eskaladaren lehen eguna igaro ondoren 7.200 metrotan paratu zuten kanpin denda haiek egindako repisa batetan. nahiz eta eguraldi iragarpena alde ei zuten, hodeiak hurbilduz jjoan ziren eta gau partean gogotsu hasi zen elurretan. lotan zeundenean, elauso batek denda harrapatu eta txikitu egin zuen. aitaren batetan altxatu eta ahal beste material eskuratuta handik irtetzen saiatu ziren.

argazkia: dendatik irtetzen

dendatik irten bezain laster, bigarren elauso batek harrapatu zituen eta momentu batzuetan, Vallejo desagertarazi zuen. azkenean, Gasteiztarra agertu eta handik hurbil zegoen haitz batzuen oinarria babestu ziren. gau osoa zutunik igaro ondoren, 8 orduko jeistiera delikatuari ekin zioten euskaldunek. egun, kanpamendu nagusian daude. alberto Iñurrategi esandakoaren arabera, nahiz eta " ez behar txikia" jasan duten, ez dute etsi eta eguraldi parte on baten zain behe kanpamenduan geldituko dira igoera berriz saiatzeko. ez dira makalak!

Midik berriro ezetz

Lorailak 22 zituen iruñatik irten ginenean Portalet-erantza. nire urtebetetzea ospatu aldera, ze plan Midi igotzea baino hobea!!! baina, mendia igo eta jeisti egiten ez duzun bitartean, mendiak jartzen ditu arauak, eta zorrotzak jarri ere!

portaletera heldu eta pentsatu genuen legez oraindik elurrak mendiaren parte haundi bat estaltzen zuen. arratsaldeko zazpirak inguru izango ziren gorantza abiatu ginenean Pombie aterperantza.

bidea oso erraz egin genuen leporaino, elurrak apenas trabatzen zuen guen igoera eta arin arin ibili ginen leporaino.

lepora behin helduta, elurrak dena estaltzen zuen. haizeak ere protagonismo bila, gogor putz egiten zuen lepoan. han behean, Lakuaren ondoan, Pombieko aterpea. harantza abiatu ginen eta 15 minuturen buruan, han geunden deskantsu hartzen. bertan, logela pare bat libre zeunden, bata bekosua eta bestea literaz osatua.

franziar talde batek kolonializatu zuen literen gela eta ze erremedio! sukaldeko lurrera lotara!!!

behin zeozer afaldu eta gero, paretari begira jarri ginen. nahiko garbia zirudien eta igoerak ez luke inolako problemarik aurkeztu behar... haizea harrotuz joan zen eta horrek ez zuen batere itxura onik.

goizeko bostak ziren mugikorreko alarmak esnatu gaituenean. " baina ze ostia! zer egiten dut nik hemen 2000 metrotara zemento gainean eta hotzak jota lo egiten! etxeko ohea inoiz baino gehiago faltan botatzen dugu!" gutxi iraun digu galbaneak. dena prestatu, motxilak bizkarrera bota irten kalera eta SAN DIOS!!! haizeak ia botatzen nau menditik behera. hori gutzi balitz, sirimiritan dabil zerua. aurpegiak luzatu zaizkigu. ordu erdiz berba egiten egon ostean, pareta bustia dagoela konprobatzera igoko garela adostu dugu.

paretaren oinarritik goazela haizeak pioleta askotan elurretan iltzatzera behartzen gaitu haizeak eraman ez gaitzan. oso desatsegin dago giroa, mendiaren arauak. hogei minutuko zeharkaldia behar zuena, ordu bateko zeharkaldian bihurtu zen.

azkenean, Suzon lepora heldu gara, paretaren oinarritik gertu. ez dago girorik.

paretatik behera errekak sortu ziren eta eskaladarako ez da batere aproposa. haizeak behin baino gehiagotan lurrera bota nau, ez nau maite hor nonbait. hemen daukazue Suzon lepoan grabatutako bideo kaxkar bat, han goian zegoen egoera nahiko ondo erakusten duena:

handik buelta eman eta aterpera abiatu ginen. bat batean, zeruak garbitu egiten du eta eguzkiaren ateratzen da. pombien egoten gara eguzki goxotan eta behera egiten dugu midi igo barik aurten bigarren aldiz, hala ere, batek behin esan zuen legez, ez dugu umorea galdu!

everest-etik berriak

Alberto Iñurrategi, Mikel Zabaltza eta Juan Vallejo mendizale euskaldunak Everest (8.848m) mendia igotzen saiatzen ari dira Horbeirn izeneko korridoretik gora. euskal herrian aklimatazio berezia egin eta gero -kamara hiperbarikoak erabilita-, Nepalgo mendi famatu hontara hurbildu ziren igoera zail hau egiteko asmoz.

1.986an, Lorettan eta Troillet suitzarrek irekitako bideari ekin nahi diote. egun hartatik, ez da inor kapaz izan bide honetatik gora egiten. oxigenorik gabe, era alpino hutsean eta saiakera bakarrean arituko dira euskaldunak.

Alberto Iñurrategik telefonoz egindako deiaren arabera, atzo abiatu ziren kanpamendu nagusitik Horbeirn korridorearen oinarrira arte. gaur, Agorrilak 25, eskaladari ekingo diote, eta bi gau eskaladan igaro ondoren eta dena ondo joanez gero, igande goizean zapalduko dute gailurra.

bestalde, Gorri eta Alex Txikon bizkaitarrek Cho Oyu zortzimilakoa zapaldu dute bart. juanito Oiartzabal mediatikoak, gaur edo bihar ekingo dio Shisa Pangma mendiari eta Edurne Pasaban maratoi korrikalari eta kolekzionistak ordea, aklimatazio fasean dabil bere 13. zortzimilakoa izango den mendian.

"hire Himalaya", Pelix

Jakin dut ez dela inolako liburu berria baina oraintxe eduki dut aukera ezagutzeko. Alberto ez da makala, Artista hutsa da, ziren.

Betidanik, euskaldunok gehien bat, Iñurrategitarren lana mirestu izan dugu. Ez igo dituzten metro kopuruarengatik, ezta zapaldu dituzten gailur kopuruagatik... mendia neurtzeko beste balore batzuk oinarriz edukita, transmititzen zituzten balore eta apaltasunagatik.

Hire Himalaya, Felix, Manasluko hotz/motz-a sentitu dugu, Daughlagiri-tik bueltan andre hark emandako te horren berotasuna, kolonbiar horrek behar zuen laguntza, Tibet-ek duen kultur zapalkuntza, Rustan Ali-ren humore eta humiltasuna... azken finean, Hire Himalayaren parte izatera bultzatu eta gonbidatzen gaitu zuek, anaiok, idatzitakoak.

Ordu bat irakurtzen egon ostean, nork ez du nahi Blatistango herriaren berotasuna ezagutu? nork ez du gura bide polit eta zailduak egin "eguzki-itzal"-eko ertz hoietan zehar? Nork ez? erantzuna, oso sinplea da; Askok!!!

harrituko zinen Felix zelako errespetu faltarekin dabiltzaten gero eta gehiagok paradisu haietan. maratoi batetan bizi dira, helburu bakarra dute: helmuga. Askoren helmuga ordea zikina da.

eskerrak oraindik "hire filosofiako" mendizaleak dabiltzatenekintza eta igoera ederrak eginez. Alberto ez da gelitu! hi horrenbeste miresten huen GIV mendia igo zuen! Makaluren mendebaldeko ertzan borrokan ibilia da, everest-en Horbeirn bidetik gora egiten saiatu da...

bideak ederrak dira non-nahi. bai Chogolisan, bai Atxarten. zuek, mendietara joaten zinetela eta ez gailurrera.

BAT, EZ DA DELAKO BAT, BI, BI T'ERDI ZINETELAKO!